1- گفتار باید همراه با کردار باشد وگرنه قابل سرزنش است. «لِمَ تَقولون مالا تَفعلون»(202)
2- گفتار باید همراه باتحقیق باشد. (هدهد به سلیمانعلیه السلام گفت: خبرى قطعى و تحقیق شده آوردهام) «بِنَباءٍ یَقین»(203) 3- گفتار بایستى دل پسند باشد. «الطّیّب مِن القَول»(204) 4- گفتار باید رسا و شفّاف باشد. «قَولاً بَلیغاً»(205) 5 - گفتار باید نرم باشد. «قولاً لَینّاً»(206) 6- گفتار باید بزرگوارانه باشد. «قَولاً کریماً»(207) 7- گفتار باید قابل عمل باشد. «قَولاً مَیسوراً»(208) 8 - با همه اقشار خوب سخن بگوییم، نه تنها با افراد و گروههاى خاص. «قولوا للنّاس حُسناً»(209) 9- در گفتار بهترین مطلب و شیوه را انتخاب کنیم. «یقولوا الّتى هىَ اَحسن»(210) 10- در گفتار هیچ گونه لغو و باطلى در کار نباشد. «اِجتَنِبوا قَول الزّور»(211) و «عن اللَّغو مُعرضون»(212)