1- گفتار باید همراه با کردار باشد وگرنه قابل سرزنش است. «لِمَ تَقولون مالا تَفعلون»(202)
2- گفتار باید همراه باتحقیق باشد. (هدهد به سلیمانعلیه السلام گفت: خبرى قطعى و تحقیق شده آوردهام) «بِنَباءٍ یَقین»(203) 3- گفتار بایستى دل پسند باشد. «الطّیّب مِن القَول»(204) 4- گفتار باید رسا و شفّاف باشد. «قَولاً بَلیغاً»(205) 5 - گفتار باید نرم باشد. «قولاً لَینّاً»(206) 6- گفتار باید بزرگوارانه باشد. «قَولاً کریماً»(207) 7- گفتار باید قابل عمل باشد. «قَولاً مَیسوراً»(208) 8 - با همه اقشار خوب سخن بگوییم، نه تنها با افراد و گروههاى خاص. «قولوا للنّاس حُسناً»(209) 9- در گفتار بهترین مطلب و شیوه را انتخاب کنیم. «یقولوا الّتى هىَ اَحسن»(210) 10- در گفتار هیچ گونه لغو و باطلى در کار نباشد. «اِجتَنِبوا قَول الزّور»(211) و «عن اللَّغو مُعرضون»(212)
به همه انسان ها احترام بذار،
حتی اونایی که لیاقتشو ندارن!
نه به عنوان
یه انعکاس از شخصیت اونا،
بلکه به عنوان یه بازتاب از شخصیت خودت
انسانیت یعنی
به کسایی احترام بذاری که نه برات کاری کردن و نه قرار کاری کنن؛
وگرنه همه به آدمایی که بهشون نیاز دارن احترام میذارن